"Budowa zbiorników zaporowych (szczególnie tych dużych) i stopni wodnych, bardzo silnie zaburza naturalny reżim hydrologiczny rzek. Zbiorniki wydłużają okresy niskich stanów wody oraz skrajnie ograniczają okresowe zalewanie dolin.
Na dużych, żeglownych rzekach, zmiany stanów wody wiążą się głównie z wyrównywaniem przepływów oraz okresowymi zrzutami wody w celu wspomagania żeglugi. Szkodliwa dla przyrody dolin rzecznych jest również zmiana czasu trwania i częstotliwości przepływów niskich.
Skrajnym przypadkiem jest zasilanie rzeki przez zbiorniki zaporowe celem rozcieńczenia ścieków.
Stopnie wodne i zbiorniki zaporowe, szczególnie jeśli znajdują się przy nich elektrownie wodne, są obsługiwane w taki sposób, aby zapewnić stały wysoki poziom wody na górnym stanowisku. Wiąże się to ze zmianą stosunków wodnych w dolinie rzeki. Na stanowisku górnym dochodzi do stałego podwyższenia poziomu wód w rzece i poziomu wód gruntowych.
W konsekwencji powoduje to zamieranie drzew (szczególnie starszych) oraz wymianę wielu gatunków roślin i zwierząt. Przy braku dalszej ingerencji człowieka, na miejscu uschniętych drzew i krzewów wyrosną nowe, przystosowane do zmienionych warunków. Niestety stały poziom wód gruntowych powyżej stopnia jest zjawiskiem mało naturalnym i zwykle w takich warunkach nie mogą wytworzyć się zespoły i zbiorowiska roślinne typowe dla dolin rzecznych.
Znacznie gorsze skutki powodują elektrownie wodne, pracujące tylko w okresach szczytowego zapotrzebowania na energię. W tym przypadku dochodzi do bardzo dużych, codziennych wahań poziomu wody. Zmiany siły prądu wody i obszaru zalewu mają katastrofalny wpływ na ekosystemy rzeczne.
Poniżej zbiorników zaporowych i stopni wodnych dochodzi niejednokrotnie do erozji dennej. Prowadzi to również do spadku poziomu wód w rzece i w rezultacie wód gruntowych w dolinie. W ślad za tym następuje ustępowanie lasów łęgowych, zamieranie starszych drzew a także przesuszenie doliny.
Budowa stopni wodnych i zbiorników zaporowych powoduje także przerwanie ciągłości rzeki, a więc transportu rumowiska wleczonego, przerwanie szlaków wędrówek ryb i możliwości przemieszczania się w górę rzeki niektórych gatunków zwierząt bezkręgowych. Część stopni wodnych pozbawiona jest przepławek dla ryb. Część z istniejących nie spełnia właściwie swojej roli na skutek błędów konstrukcyjnych, złej lokalizacji lub przez skierowanie na nie zbyt małej strugi wody. W efekcie obserwuje się redukcję liczebności ryb - reofilnych karpiowatych z litofilnej (brzany, świnki, klenia, bolenia), a nawet fitofilnej grupy rozrodczej (jazia i jelca). Wzrasta natomiast liczebność fitolitofilów limnofilnych (leszcz), lub też nie wykazujących wyraźnych preferencji w stosunku do typu wody (płoć i okoń), które migrując w odcinki lotyczne, w krótkim czasie opanowują w rzekach stanowiska zajmowane dotychczas przez gatunki reofilne (Błachuta, Witkowski 1997). Przegrodzenie rzeki sprawia również, że materiał wleczony po dnie gromadzi się przed stopniem wodnym czy zaporą czołową zbiornika. Przy niskich przepływach, na skutek rozkładu zawartych w nim substancji organicznych, może dojść do deficytów tlenowych, śnięć ryb i innych organizmów wodnych."
Polecam cały artykuł:
http://www.tnz.most.org.pl/dokumenty/publ/psopp/ios_1.htm