Skręcenia TymczasowePrzez lewe skręcenia, inaczej w lewo, rozumiem skręcenia osiowe żyłki niezgodne z ruchem wskazówek zegara patrząc od strony końca żyłki lub od strony końca jakiegoś odcinka. Prawe skręcenia, inaczej w prawo, mają kierunek zgodny z ruchem wskazówek.
Podczas zwijania zestawu żyłka na szpulę skręcana jest w lewo jeden raz na jeden obrót kabłąka i podczas zarzucania tyle samo razy rozkręcana. Dodatkowo na rolce kołowrotka powstają podczas zwijania skręcenia osiowe żyłki. Żyłka przed kołowrotkiem skręcana jest w lewo, a za rolką w stronę szpuli w prawo. Te dodatkowe skręcenia od rolki obecne na niezwiniętej do końca żyłce nazwałem tymczasowymi, bo istnieją one tylko na czas nawinięcia i zawsze giną po zarzuceniu. Od czego zależą te skręcenia i na co mają wpływ pisałem wielokrotnie w tym wątku.
Różnica pomiędzy lewymi skręceniami od kabłąka jest taka, że tymczasowe zawsze giną na zarzuconej żyłce. Natomiast od kabłąka mogą przedostać się trwale na żyłkę w wyniku obrotów szpuli kołowrotka na hamulcu.
Może ktoś zapytać dlaczego nazwałem je tymczasowymi, a nie np. skręceniami zwijania. Otóż byłaby to nazwa nieadekwatna, ponieważ takie skręcenia powstają także w innych zaskakujących okolicznościach niż nawijanie i te okoliczności poniżej są opisane.
.
Skręcenia tymczasowe powodowane są rolowaniem żyłki podczas jej przemieszczania się na jakieś przeszkodzie, np. na rolce kabłąka, przelotce, palcach lub dłoni.
Ich podstawową cechą jest to, że nie mogą istnieć tylko w jednym kierunku. Zawsze powstaje na przeszkodzie tyle samo lewych skręceń co prawych. Po jednej stronie przeszkody są skręcenia prawe, a po drugiej lewe.
W przypadku powstawania na rolce stan żyłki nie ma znaczenia. Żyłka może być już skręcona lub być prosta, może mieć jednocześnie zniekształcenia lub ich nie mieć. Skręcenia powstaną.
W przypadku zaś innych przeszkód aby tego typu skręcenia powstały żyłka musi być albo już skręcona w dowolnym kierunku, albo chociaż minimalnie zniekształcona spiralnie pobytem na szpuli kołowrotka, albo jedno i drugie.
Kiedy więc mogą wystąpić skręcenia tymczasowe powodowane inną przyczyną niż kabłąk?
Weźmy pod uwagę luźny wielometrowy odcinek żyłki o długości AC z zablokowaną możliwością obrotu jego końców A oraz C i rozpatrzmy 4 poniższe przypadki.
______________________________________________________________
A B C
1. Żyłka jest bez skręceń i zniekształceń spiralnych.Przesuwamy palce od punktu A do B z uchwyconą w lekkim uścisku żyłką lub żyłką w dłoni.
Nic się w konsekwencji nie zmieni w stanie skręceń żyłki.
2. Żyłka jest bez zniekształceń spiralnych, ale jest skręcona osiowo w jakąś stronę.Przesuwamy palce od A do B. Żyłka przed palcami będzie skręcana w stronę powiększającą skręcenia i na odcinku BC gęstość skręceń wzrośnie, a na AB zmaleje. Po puszczeniu żyłki i jej lekkim naciągnięciu skręcenia na całości rozłożą się równomiernie do stanu pierwotnego.
Jeśli Punkt C byłby swobodny, to patrząc od jego strony obracałby się przeciwnie do kierunku skręceń i żyłka ulegnie częściowemu rozkręceniu., a po kilku takich akcjach w zależności od długości AC uzyska stan prawie neutralny.
3. Żyłka jest tylko zniekształcona spiralnie, ale nie ma skręceń.Zniekształcenia mogą być nawet niewielkie.
Przesuwamy palce od A do B. Odcinek AB zostanie skręcony w lewo, a BC w prawo. Po puszczeniu żyłki i jej lekkim naciągnięciu skręcenia na całości rozłożą się równomiernie do stanu pierwotnego.
Jeśli Punkt C byłby swobodny, to patrząc od jego strony obracałby się w lewo i cała żyłka zostanie skręcona w lewo. Maksymalny stopień skręcenia żyłki w lewo jaki można uzyskać jest mniejszy niż wynika z obwodu szpuli na której żyłka uległa zniekształceniom spiralnym. Odległość pomiędzy powstałymi skręceniami będzie większa niż ten obwód. W praktyce oznacza to gęstość kilku skręceń w lewo na jednym metrze.
4. Żyłka jest zniekształcona i skręcona.Jeśli jest skręcona dowolnie w prawo lub w lewo ale w stopniu mniejszym niż uzyskanym w punkcie 3, to przesuwanie palców spowoduje skręcenie odcinka BC bardziej w prawo, a AB w lewo.
Po puszczeniu żyłki i jej lekkim naciągnięciu skręcenia na całości rozłożą się równomiernie do stanu pierwotnego.
Jeśli Punkt C byłby swobodny, to patrząc od jego strony obracałby się w lewo i cała żyłka zostanie skręcona w lewo. Maksymalny stopień skręcenia w lewo jaki można uzyskać po kilku akcjach jest taki jak osiągnięty w punkcie 3.
Przy pierwotnym skręceniu żyłki w prawo możliwe jest osiągnięcie stanu bezskręceniowego żyłki pod warunkiem, że w odpowiednim momencie przesuwanie palców przerwiemy.
Jeśli żyłka jest skręcona w lewo ale w stopniu większym niż uzyskanym w punkcie 3, to przesuwanie palców spowoduje skręcenie odcinka BC bardziej w lewo, a AB w prawo. Po puszczeniu żyłki i jej lekkim naciągnięciu skręcenia na całości rozłożą się równomiernie.
Jeśli Punkt C byłby swobodny, to patrząc od jego strony obracałby się w prawo i cała żyłka zmniejszy stan skręcenia w lewo. Minimalny stopień skręcenia w lewo jaki można uzyskać po kilku akcjach jest taki jak osiągnięty w punkcie 3.
Jak z powyższego wynika przesuwanie wielokrotne palców lub dłoni wzdłuż swobodnie rozwiniętej żyłki powoduje jej częściowe rozkręcenie i bywa stosowane praktyczniie przez niektórych wędkarzy.
Podobny efekt skręceń tymczasowych uzyskamy jeśli zamiast palców lub dłoni zastosowalibyśmy inną przeszkodę np. przeciąganie żyłki przez przelotkę. Praktycznie nie miałoby to jednak sensu.