Efekt końcowy wynurzenia anteny po podniesienia śruciny sygnalizacyjnej nie zależy ani od wyporności spławika, ani od jego wagi, ani od tego czy spławik ma własne obciążenie lub go nie ma. Nie zależy także od materiału z którego wykonana jest antena.
Efekt ten zależy
wyłącznie od masy śruciny i średnicy anteny spławika.
Podniesienie śruciny ołowianej o masie
m wyrażonej w [g] powoduje wynurzenie się objętości anteny o wartości
V wyrażonej w [cm3]. Pomiędzy tymi wartościami zachodzi zależność:
0,91 *
m =
V gdzie współczynnik 0,91 wynika z utraty ciężaru śruciny w wodzie spowodowanej siłą wyporu wody.
Im mniejszej średnicy jest antena tym bardziej wynurzy się ona z wody aby osiągnąć objętość
V.
Tak więc jeśli mielibyśmy dwa spławiki o podobnym kształcie, jeden o wyporności np. 0,3 g oraz drugi o wyporności 8 g z antenkami o średnicach np. 1,1 mm., to podniesienie śrucin o wadze 0,02 g dla obu spowoduje takie same wynurzenia antenek o ok. 2 cm.
Natomiast prędkość wynurzenia się antenki dla spławika o większej wyporności będzie mniejsza z powodu jego większych rozmiarów wywołujących większy opór ruchu w wodzie.
Im większa masa podniesionej śruciny tym szybkość wynurzania się anteny jest większa.
