Guma pomiędzy przyponem, a żyłką główną nie zmniejsza siły powodującej jego zerwanie, ale wpływa na niedopuszczenie do wystąpienia tej siły podczas szarpnięć ryby. Inaczej mówiąc pochłania część energii ryby na skutek rozciągania się.
Żyłka także ma cechy gumy i pełni taką samą rolę amortyzującą podczas holu. Elementami pochłaniającymi energię jest jeszcze wędzisko oraz ewentualnie hamulec kołowrotka, a także sam wędkarz manewrujący wędziskiem.
Zastosowana guma powinna mieć wytrzymałość na zerwanie z zapasem większą od wytrzymałość przyponu i przy największym założonym obciążeniu pracować jeszcze w zakresie rozciągania.
Załóżmy, że energię zrywów ryby pochłania tylko guma i żyłka. Zachodzi pytanie jaką część energii pochłania guma w stosunku do żyłki, bo od tego zależy decyzja o jej zastosowaniu.
Siła naciągu podczas holu ryby i jej szarpnięć jest w danym momencie mniej więcej równa na całej długości linki poczynając od kołowrotka do haczyka (występują pewne straty na wędzisku).
Pochłonięta przez gumę i żyłkę energia przy jakiejś sile naciągu jest proporcjonalna do ich wydłużenia się pod wpływem tej siły, a wydłużenie to jest proporcjonalne do długości gumy i żyłki bez naciągu.
Tak więc guma pochłonie przy jakiejś sile zawsze tyle samo energii, bo jej długość bez naciągu jest stała. Żyłka natomiast pochłonie energię w zależności od swojej aktualnej długości.
Najwięcej procentowo całkowitej energii szarpnięć ryby pochłonie guma kiedy żyłka będzie miała najmniejszą długość, czyli przy podbieraniu. Żyłka jest wtedy ok. dwa razy dłuższa od wędziska.
Przykładowo zakładając długość żyłki w tej fazie holu na 7 m oraz jej wydłużenie względne wynikające z aktualnej siły naciągu na 7% otrzymamy ok. 50 cm odcinek wydłużenia. Jeśli guma wydłużona byłaby o tyle samo co żyłka, to pochłanianie energii obu linek jest identyczne. Przy mniejszym wydłużeniu gumy niż 50 cm jej udział w pochłanianiu całej energii szarpnięć będzie mniejszy niż żyłki .
To stwierdzenie jest niezależne od własności gumy i jej początkowej długości.
Większy udział pochłaniania energii przez gumę będzie dla żyłek grubych, a dla cieńszych i bardziej rozciągliwych mniejszy.
Podczas holu udział żyłki w pochłanianiu będzie tyle razy większy niż przy podbieraniu ile razy długość aktualna żyłki jest większa niż przed podbieraniem. .
Po wykonaniu po jednym pomiarze dla stosowanej gumy i konkretnej żyłki można jednoznacznie obliczyć jaki będzie udział w tłumieniu energii dla żyłki lub gumy przy określonej długości żyłki.
Podsumowując można stwierdzić, że zastosowanie gumy przy łowieniu plecionką może być celowe z uwagi na jej bardzo małą rozciągliwość plecionki. W przypadku żyłki korzyści mogą być ewentualnie odczuwalne przy podbieraniu i krótkich sztywnych wędziskach oraz dużych średnicach żyłek.
