Przypon strzałowy to zwykle 5 -15-metrowy odcinek linki o większej wytrzymałości. Ma on radzić sobie z dużymi przeciążeniami generowanymi przy rzucie. Łączymy go węzłem z cieńszą linką główną zapewniającą małe opory podczas lotu zestawu.
W feederze z racji dużej ilości małych przelotek węzeł łączący przypon strzałowy z linką główną jest elementem bardzo problematycznym. Często powoduje splątania zestawu, obcięcia szczytówek, haczenie przy rzucie, a nawet uszkodzenie wędziska. Problemy te często skutecznie zniechęcają do jego stosowania.
Czy łowiąc feederem na dystansie, możemy obejść się bez tego rozwiązania?
Jak najbardziej. Stosując dobrą żyłkę 0,28-0,30 lub plecionkę 0,12-0,16 przy odpowiednio skonstruowanym zestawie możemy łowić na 70 - 80-metrze, a nawet dalej.
Po co w takim razie strzałówka ? Wykonana perfekcyjnie nie powoduje żadnych problemów, a dodatkowo przedłużą żywotność zestawu, umożliwia oddawanie ekstremalnie dalekich rzutów i łowienie powyżej 100 metra.
Poniżej przestawię moją subiektywną ocenę zestawów z użyciem strzałówki. Zaznaczam, że nie łowię na łowiskach komercyjnych ani nie biorę udziału w zawodach. Ograniczenia w użyciu poszczególnych materiałów mnie nie dotyczą, więc oceniam tylko wygodę i ergonomię stosowania poszczególnych rozwiązań.
1) Strzałówka z żyłki, linka główna z żyłki.
Kombinacja wymuszona głównie przepisami na zawodach lub regulaminem łowisk. Żyłka jako strzałówka nie jest tak długowieczna i zdecydowanie gorzej ładuje kij przy rzucie niż plecionka. Zastosowanie żyłki jako linki głównej na dużych dystansach powoduje słabą sygnalizację brań (klasyk odpada), bardzo dużą rozciągliwość i małą wytrzymałość. Nawet cienka żyłka 0,18 - 0,20 skraca lot zestawu w porównaniu z cienką plecionką. Dodatkowym problemem jest węzeł, który jest największy ze wszystkich omawianych zestawów. Zwykle stosujemy albraight.
2) Strzałówka z plecionki, linka główna z żyłki.
Zestaw często stosowany przez węgierskich i rosyjskich mistrzów dystansu. Wiele łowisk komercyjnych zezwala na stosowanie strzałówki z plecionki. Plusem zestawu jest dobre ładowanie kija przy rzucie, długa żywotność strzałówki, dobra wytrzymałość w ostatniej fazie holu, węzeł mniej problematyczny niż w zestawie nr 1. Minusem zestawu jest mała amortyzacja w ostatniej fazie holu, zbyt duża w początkowej, słaba sygnalizacja brań (zestaw nie nadaje się do klasyka), dłuższe rzuty niż zestawem nr 1, ale krótsze niż w innych konfiguracjach.
3)Strzałówka z żyłki/fluorocarbonu, linka główna z plecionki.
Zestaw bardzo często stosowany przez zawodników klasycznego feedera. Mimo to nadaje się do metody. Strzałówka z żyłki pozwala zachować balans między amortyzacją i sygnalizacją brań. Jest wystarczająca nawet do holu bardzo dużych ryb. Wiązany fg knotem węzeł jest praktycznie niewyczuwalny. Minusem takiego zestawu jest nieoptymalne ładowanie wędziska przy rzucie oraz szybsze zużycie strzałówki.
4) Strzałówka z plecionki, linka główna z plecionki.
Moja ulubiona kombinacja. Zapewnia najdalsze rzuty, największą moc i bezproblemowe łączenie strzałówki z linką główną.
Minusem zestawu jest zerowa amortyzacja. Przy źle wyregulowanym hamulcu łatwo spiąć rybę, wyprostować haczyk, uszkodzić kij lub stracić wędkę przy agresywnym braniu.
Jak widać mamy wiele możliwości łowienia feederem na dystansie. Moją podstawową zasadą stosowania strzałówki jest jej bezgłośność. Jakiekolwiek podejrzane dźwięki podczas rzutu prędzej czy później spowodują problemy. Jeśli mamy taki kłopot. Zmieniamy węzeł,używamy innego materiału lub zmniejszamy średnicę.
Celowo nie podaję konkretnych firm i średnic materiałów. Nawet drobne różnice w zastosowanym zestawie (np. kij a co za tym idzie inne rozmieszczenie i wielkość przelotek) mogą powodować opory przy rzucie. Jedynym sensownym rozwiązaniem są samodzielne testy.
Zachęcam do komentarzy. Jakie są wasze ulubione zestawy do dystansu? Stosujecie przypony strzałowe ?