Ostatnio postanowiłem porobić trochę testów nad wodą.
Zmontowałem podajnik z przyponem i wrzucałem go do wody, przyglądając się jak prezentuje się przynęta po rozpadnięciu się wierzchniej warstwy zanęty.
Kiedy przypon układałem standardowo, czyli przynęta (idąc do boku foremki) -> włos -> haczyk -> dalsza część przyponu, to uzyskiwałem takie oto obrazki:
Mateo fajny test. 
Czemu układasz haczyk z boku przynęty (jeżeli dobrze zrozumiałem) w szerz foremki, a nie wzdłuż foremki/dłuższej jej cięciwy?
Czołem Radku!
Pisząc, że do boku miałem na myśli od środka do miejsca wyjścia przyponu (przerwa w foremce). Czyli układam wzdłuż osi długiej, tak jak napisałeś.
Być może za bok uznałem właśnie koniec na osi dłuższej, bo tak trzymam foremkę na dłoni podczas ładowania. Tak więc kładę, myślę, standardowo, jak wszyscy.
Jacek i Sławek słusznie zauważyli. Mnie też wydaje się, że w większości przypadków przynęta bardzo szybko zmienia swoje położenie. Nawet jeśli nie są to karpie, to atakująca drobnica rozwala całość w dość szybkim czasie. W testach przy brzegu mój podajnik potrzebował kilku minut, żeby wszystko się rozpuściło i pojawiła się przynęta. Na ten sam zestaw po zarzuceniu miałem brania zanim jeszcze zdążyłem zatopić żyłkę. Mimo iż nabijam bardzo mocno zawsze.
Dlatego kiedyś wysnułem taką hipotezę, że być może często łowimy ryby właśnie bez żadnej pułapki.
Jacku, jeśli uda Ci się zrobić takie nagrania, to będzie to wielki hit w sieci! Dobra dokumentacja z łowienia metodą na różnych głębokościach i odległościach - to by było coś! Trzymam kciuki, żeby udało Ci się coś ponagrywać.
